‘Kişi sevdiğini ancak ve ancak ondan vazgeçerek yeniden yaratabilir. Yeniden yaratı ancak kayıp kabul edilip yas yaşandığında gerçekleşebilir ‘
Şöyle bir soru sorsak kişi sevdiğini niçin yeniden yaratma ihtiyacı duysun?
Burada Proust’un da eserlerinde tanık olacağımız şekilde ortada yalnızca ‘sevilen’ yoktur. ‘Duygusal olarak ulaşılamayan sevilen’ söz konusudur. Bu ise tamamen sevdiğini yeniden yaratma ihtiyacına yanıt verir. Çünkü sevilen ulaşılamaz ve ötelerde ise onu ulaşılabilir kılmanın iki yolu; sevilen özneye nesne atfı yaparak onu bir nesne olarak bünyesine dahil etmeye çalışacak veya korkutucu nesneden uzaklaşacaktır. Eğer özne, özne olarak kalsa bu sefer benliğin çoğunluğu nesneleşecek ve öznellikten mahrum olarak nesneye parazit gibi yaşayacaktır.
Yazılar 
Yorum bırakın