Kişinin hem kusura ve hataya ciddi bir hassasiyeti hem de bunların samimi olarak gösterilmesine ihtiyacı vardır. Kendinin hiçbir şekilde kabul edilmeyeceği, eleştiri yığını altında kalabileceğine ilişkin endişe ile kusur bulmaya çalışabilir.
Daha önceki yazımda kusur bulmanın değersizleştirme olarak yorumlandığı bir durumdan bahsetmiştim. Bu yazıda kusur bulmayı kendini acabilmesi için bir fırsat olarak gören motivasyondan bahsediyorum.
Bu motivasyonla bulunan kusurlar bir rahatlama yaratır. ‘Neyseki mükemmel değilmiş’ mükemmel , kişi tümgüçlü nesnenin yalnızca var oluşu ile kendisine yönelik hissettiği tehditlerini biraz gevşetmeye çalışır.
Bu tehdit gerçekten ilginçtir, bazen onun kusuru ile kendini onun altında hissetmenin baskısı ortadan kalkar bazen de kendinin üstte olduğuna ilişkin bir tasarim canlanır. Birincisi rahatlama ikincisi biraz da olsa coşku ile karşılanabilir.
Üstte hissedemezse altında ezilir
Yazılar 