Bazı yapılar kendilerine dahil etmedikleri ‘ bu da benden’ demedikleri insanların başarılarını, güzelliklerini ve iyiliklerini görebilmekten mahrum olarak yaşar.
Görebilmeyi; iyiliği iyilik olarak görebilmek olarak açımlıyorum.
Yani iyi olanı iyi biçimde görebilmek.
Çünkü bu yapıdaki kişiler için güzellik,başarı cömertlik gibi bir çok iyi haslet kendilerine yakın olamadıkca veya farklı oldukça bu sıfatların içeriği ile algılanması çok zordur.
Peki nasıl algilanacaktir? Kişinin motivasyonuna göre ‘ sahte, kibirli, beceriksiz, yanlış sularda yüzen, kötü niyetli ‘ gibi bir çok değersizleştirme ile algılanacaktır.
……..
Çevredeki iyi olanlara yalnızca ‘ uğraşsa onu geçebileceği, onun yaptıklarını istese yapabileceği, ondan bir şekilde üstte olabileceği’ şekilde belirgin bir haset ile karşılık verebilir.
İyiliği iyilik olarak görebilmekten, ötekinin iyiliğini ‘kendine almadan’ paylaşabilmekten mahrumdur.