Güç savaşları. Kiminle? Aşikar değil. Ama bir savaş olduğu kesin.
‘ben ağlamayı hak etmiyorum’
İle
‘ onlar ağlamalı ben ayağa kalkarım’
Dolaylarında bir yerde.
……
Kişinin kendisine bile gardını indirmediği bir savaştan bahsediyoruz yani. Ağlamak ise kişi için güçsüzlüğün, mızmızlığın, beceriksizliğin ,çocuksuluğun göstergesi.
Fark ettiyseniz kişi ağlamaya karşı yoğun bir değersizleştirme içinde. Degersizleştirdigi yerlerde uzun süre kalamaz. Değerli hissedeceği, yerler bulmalıdır. Bu bazen bir insan bazen bir kıyafet bazen bir iş pozisyonu bazen herhangi bir şey olabilir.
…..
Racamier’in bir sözü vardı. Böyle kırılmalara, hayal kırıklıklarına uzun süre maruz kalan kişiler bu yaraları sebebi ile bile utandıkları için bir yerine iki acı çekerler diye. Çok anlamlı buluyorum.
Fark ettiyseniz ‘ ağlayamamak, yapamamak’ gibi beceri ifade eden ve oradan da kişinin değersiz hissedeceği kalıplar kullanmamaya çalışıyorum.
Çünkü bazı yapılar kendilerine açılan yaralardan bile ‘ utanıyorlar’.
Ağlamak böylelikle bir utanç yaratıyor.