Yazılar

Kişi zorlayıcı çevresel ortamlarda zihninin hayallemelerine sığınabildiğini keşfettiğinde, oradan çıkabilmek için yeterli nedeni bulamayabilir.

Hayallemelerin fantastik bir içeriği olmasına da gerek yok.

Konuşmakta zorlandığı birisiyle uzun ve samimi bir sohbet ettiğini düşlemek ve onunla tatmin olmak gibi, gercek olma ihtimali kişiyi tedirgin edecek olan durumlar olabilir.


Belirsizliğin, acının yüzüne bakmamak icin göz bebekleri içeri döner gibidir.

İçerisinin karanlığına hayalleri ile ışıklar yakar.

İlişkisel doğasını kendi kendine yetebilmek üzerine , kontrolünde bir seviyede tutmaya çalışabilir.

Kişilerin buralardan çıkabilmesi çok zor olabilir.

“Kendime yetebiliyorken neden çıkmak isteyeyim ki?”

Cevap aslında kişinin hep yanibasindadir.
:
Yalnızlık.