Söyleyecek bir şeyim olmadığında da yazıyorum. Daha sakin sakin. Söyleyecek bir şeyim varsa hızıma yetişemiyorum. Kelime eklerinin ham kelime köklerinin peşine takılmasını bekliyorum.
Söylemiyorum, konuşuyorum.
Tam bilemiyorum tabii, yaşlandıkça yazarken bir şey söylemeye mecbur da hissedebilir insan. Şimdilik bu mecburiyette hissetmeyişimin keyfini çıkarıyorum.
Yazılar 
Yorum bırakın