Bazı kişilik yapılanmasındaki kişiler için, söylediğinin duyulmaması, görülmemesi, kâle alınmaması o kadar tanıdıktır ki; bunun tam tersi biçimde görülebilme, ortaya çıkabilmeyle ilgili girişimler kendisi için imkansız gibi hissedilir.
Kendisinin muhatap alınıp, görülmeyeceğine ilişkin endişesi, onu yakın ve derinlikli ilişilerden geriye çekerken; yakınlığa olan yoğun arzusu düşlemleri üzerinden işleyerek onu hep bir ilişki alanlarına yönlendirir.İlişkilenmesi için uygun yollar, koşullar arar.
İlişkilenebileceği güvende hissedeceği yollar bulmak hep çok zor olacaktır.
Fakat ufak bir yol bulunca da ‘aaa yaşam varmış’ tadında, insanlığı kucaklama fantezilerini içeride kaynatarak çok ulvi bir yerden insanlığa bakabilir.
Yine ulvi ve uzak bir ye
Yazılar 
Yorum bırakın