Yazılar

Kendini hep yaşamın, dümdüz, bazen dolanabilen koridorlarında yürüyor gibi hissetmek, açılacak kapılara kendini mecbur bırakmakla ilişkili gibi.

Yani koridorda yaşıyorsa bir insan, hangi kapı açılırsa oradan girmek zorunda kalır, ya da durur. Olduğun yerde kalmak, önündeki tek kapının umuduna tutunmanin önüne geçmez çoğu zaman. Kapıyı açarsın, bi bakarsın ne var ne yok.

Yolun devamını görmek için yaşamak gibi. Hep kapıdan kapıya birbirine eklemlenen yollar gibi. Kapıları açarsan bir süreklilik olur. Kesik kesik kalmaz.