
Steiner, Klein’ın paranoid-sizoid konumundaki paranoyanın her zaman yıkımı ve yok etmeyi amaçlayan bir endişe içermediğini bazen de “kasıtlı olarak aşağılanmaya dair bir korkuyu” içerdigini anlatır. Zincir olarak genellikle teşhir edilme, açığa çıkarılma ve aşağılanmaya dair bir korku olarak deneyimlenir.
Aşağılanma korkusu, kişiyi farklı savunma biçimlerine yönlendirebilir. Özellikle teşhir edilmeyle birlikte görüldüğünden, saklanmaya ait savunmalar yaygın olabilir.
Bir yandan da saklanmaktan ziyade gizlemeye yönelik bir savunma sistemi işleyebilir. Gizlemek, kişinin, kendisine ait kusurlu gördüklerinin üzerini örteceği, farklı şeyler üzerine giyebileceği bir şekilde olur.
Örneğin saklanmak, belli görev tanımlamaları içinde kısıtlı bir alanda, dışarı açılmak için kendine izin vermediği bir yaşama bicimiyken gizlenmek, kisinin kendisini belli şeylerle sunabileceğine dair bir inancı da içerir. Ama ancak belli şekillerde dışarı çıkabilir..belli ünvanların, belli kıyafetlerin, belli fotoğrafların içinde dünyaya çıkabilir.
Aradaki temel fark, saklanan kişi için dünyaya açılmanın hiçbir yolu yoktur. Gizlenen kişi için ise katı ve zorba tarzda bir kaç yol vardır. Onların gölgesinde dünyaya açılabilir.
Yorum bırakın