Görülmenin utancı; ‘çırılçıplak hissetmek hatta içi gözüküyor gibi, şeffaf hissetmek’ gibi kelimelerle açılabilir. Kişi bu utanç içerisinde, derisinin artık opaklığını yitirdiğini ve içeride olan ne varsa hepsini gösterdiğini hissedebilir.
Deri bu denli şeffaf kaldığında kişi üzerini, daha kalın ve geniş kıyafetlerle, pencereden başını bile çıkarmadığı evi ile, kendi sözü olmayan sözleri dilinin ucunda biriktirerek örtebilir.
Yazılar 
Yorum bırakın