
Benlik ideali, yazın içinde, “ben memnun olmuyorum” ; ideal benlik ise benden memnun olmuyorlar.’ şeklinde anlatılır. Benlik ideali, kişinin kendisiyle ve dünyayla olan ilişkisindeki memnuniyetini belirler. Eleştirel ve katı olabileceği gibi; kişiyi başarıya teşvik eden, motive eden ve yapabileceğine güven veren bir konumda da olabilir. (İkiz, 2005)
Benlik idealinde kişinin bir türlü memnun olmadığı bir şeyler vardır. İçsel baskının yönü, tamamen kişinin kendisine dönerse, mazosistik bir pozisyon alabilir. Ve kişi, kendine ait memnuniyetsizliklerini varış noktası olmayan bir hırs ile kovalayabilir. Sonuç olarak hep geldiği yerden, olduğu yerden şikayetçi olmak zorunda hisseder.
Kovaladıkça kaçan bir seyler vardır. Tam tutuyorum dediğinde olmayan, tam oturmayan, benlik idealinin eleştirel sesinden kaçamayan bir şeyler…
Yorum bırakın