
İnsan yavrusu yaşamının ilk yıllarında hissettiği hakimiyeti ve güçlülüğü bir daha asla hissedememek üzerine arkasında bırakır.
Hayatın bilinemezliği deneyimlerini, sırasıyla kendine doyum veren nesnesini kendinden ayırt ederek, nesnenin dengesizliği ile karşılaşıp ona muhtacligini fark ederek ve sonunda kendi ölümlülüğü ile yüzleşerek sürdürür.
Çocuklukta sıklıkla görülebilen tehlike içeren eylemler, çoğu zaman çocuğun kendi tümgüçlülüğünün sınırlarını keşfetme sürecidir. Ergenlik meseleleri ile yavaş yavaş kişi kendi ölümlülüğünün gerçek sonuçları ile karşılaştıkça tehlikeli eylemler , kişinin kendine zarar verme eylemleri seklinde gözükebilir.
Burada ilginç bir mazoşistik zevk eşlik eder. Ateşle oynamanın zevklerinden birinin iç dinamiği; dünyanın belirsizligini ortadan kaldırıp kontrolü kendine almak ve kendi ölümlülüğünün de kendi elinde olduğu yanilsamasini sürdürmeye hizmet etmektir.
Yorum bırakın