Yazılar

Ön ergenlik dönemi, ergenliğin kendisinden daha çok karmaşayı içerir. Kişi, henüz çocuk gözüken bedeni içindeki değişimleri takip etmekte zorlanır.

İlkokul, insanın saldirganligini bilgiyi elde etme ve grup halinde rekabet iceren sosyalleşme faaliyetleri içinde kullandığı bir alandır.

Ortaokul ise, ön ergenlige ait değişimlerin fırtına gibi esmesiyle, kişinin daha çok gruplaşma, romantik ilişkileri kovalama, ebeveynleri haricinde idealler edinme gibi karmaşık süreçlerini içerir.

Burada vurgulamak istediğim nokta, herhangi bir bilişsel kaynağa dayanmayan, ilkokul başarısına oldukça ters biçimde ortaokulda birden düşen okul başarısı.

İdeallerin değişmesi penceresinden bu durumun bir yönünü ele alacak olursak;


İlkokulda, ebeveyn idealinin güvenli şemsiyesi altında kalan çocuğun, yavaş yavaş daha güvensiz yerlere adım atmaya başlaması ile okul başarısınin düştüğünü görüyoruz.

Yetişkinlerle çalışırken bile ortaokulda aniden düşen okul başarısınin, kişilerde nasıl büyük bir kırılma yaşattığı görülebilir.

Bir açıdan ortaokulda birden gerileyen okul başarısı, kişiye, ebeveynlerinden ayrı bir ideal edinirse nasıl yanlız ve başarısız olacağını söyler.

Kişide gözüken belirtiler; okula yonelik isteksizlik, sabahlari uyanamama, çok yavaş hazırlanma şeklinde hafif olabileceği gibi; okulu asmak ,okulu bırakıp ticarete atılmak gibi çocukluğun fantezilerini devam ettirici fantezileri de içerebilir.