Duygulanımdan uzakta

Böyle her şey çok soyut / çok somut kaldığında, çok kafanın içinde kaldığında , çok yalnızca eylemde kaldığında, çok belki entelektüel kaldığında ‘cansız’ hissedilmesini düşündüm.

Entelektüelde kalmayı özellikle düşündüm bu sabah. Düşünce kendi içinde kişiyi çok uzak diyarlara taşıyabilir ve ona yolda erzak ve yoldaş olabilir. Fakat kişiyi hep yolda bırakır.

Evet, dursak da bir yere gidiyoruz bu ilginç gezegenin içindeki canlılar olarak. Ama ‘yuva’ dediğimiz şeyler de var. Oralarda duraklıyoruz, yatıp yuvarlanıyoruz.

Sanki hep entelektüelde kalmak, kişiyi yuvadan alıkoyuyor bir yerde, bir zamanda. Yani duygulanımın o kırılgan, yoğun, hassas, agresif içeriğinden uzakta.

#blogyazısı #wordpressblog #yuva #yol

Yorum bırakın