Fairbairn’in sosyal hizmet kurumlarındaki çocuklarla uzun süren çalışmalarından gözlemlediği çok önemli bir nokta: “Anneciğim, senden farklı bir anne istiyorum.”
Fairbairn, kendilerine kötü davranan, ihmal eden, yok sayan anneye bağlanmaya çalışmaya devam eden çocuklardan bahseder.
Çocuk, yaşadığı yoksunluğu, işgali, istismarı bir şekilde yok sayarak aynı kişiden sevgi, ilgi beklemeye devam etmektedir. Fairbairn, çocukların “başka bir anne olsun ister misin?” Diye sorulan sorulara olumsuz yanıt verdiklerini kaydeder.
Bu durum çocuğun kendisine zulmetmesine, kendini kötü görmesine neden olur. Çocuk kendi içinde suçlu hissederek ötekini dışarıda tutmaya çalışır.
Yazılar 
Yorum bırakın