
Kaybı bir bütün olarak hissetmek kaybedilenden ayrılmak, ayrışmak anlamına da gelir.
Nesne bir bütün halinde iyi ve kötü olarak birlikte sevilmeyip bölünürse; iyi parçası sevilip kötü parçasından nefret edilirse, kayıp da bir bütün olarak yaşanamaz.
Kayıp halinde bölünmüş benlikte ne olur?
Nesnenin ‘iyi’ olan kısmı kişiye hoşnutluk, huzur, sıcaklık, mutluluk veren kısmı gider. Kötü olan kısmı ise benlikte kalmaya devam eder.
Dolayısıyla kayıp iyiye ait her şeyin kaybı gibi hissedilir. Ruhsallık içinde iyiyi temsil eden her şey gitmiş gibi.
Halbuki bu durum insanın sırf nesneye ait olana tutunmak için kötü olarak bölünmüş parçayı benliğe kaynaştırmaya çalıştığını gösterir.
Tüm ‘kötü’ benlikle kaynaşır.
Yorum bırakın