Eski defterleri avucumda sıka sıka taşımışım, gündüz yavaşlığımı herkes uyurken gece yarıları parmak uçlarında yükselerek telafi etmişim, boyaları etrafa saçıp toplamadan üzerlerine yatmışım, ama tanımamışım. Ne kadar hızlı yükseliyorsa o kadar hızlı kökleniyor. Bu sefer ince eleyip sık dokuyayım diyorum, daha yavaş, daha tereddütsüz, gözleri kırpmadan, yaşayarak.
Yazılar 
Yorum bırakın