Ansızın gelen hıçkırarak çok içeriden bir ağlama başı göğse, dizlere doğru indirir.
Beklenmedik bir hüzünlenme gibi değil de uzun süre beklenmiş bir duygunun daha fazla içeride kalmaya razı gelememesi gibi.
Hıçkırma da insanı o kapanıklıktan, yalnızlıktan, durağanlıktan kaldırmak için şiddetlenen kapı tıklamaları sanki.
Tık tık, tık tık çıkmaya cesaret ettiğimi görebilecek kimse var mı?
Yazılar 
Yorum bırakın