Yazılar

Bahar çoğunlukla okuldan sonraki aydınlık hafif rüzgarlı havaları anımsatır bana.
Okula yakın, yol kenarlarındaki çimenlere yaklaşırsak daha hakiki bir yakınlığı kurabilmek için paylaşılan kırılganlıkları görebiliriz. Okuldaki zorunlu birarada olmanın ötesinde bir şeyler paylaşabilmenin yollarını arar insanlar. Bazen bir iki itekleme, sataşma, laf atma ile.

Veya iş ortamındaki çayhaneleri, kafetaryaları göz önüne getirirsek insanların o yakınlığı, oyuncu göz bakışlarında, bir çay ısmarlamalarda aradıklarına da rastlayabiliriz. Kimin şekerli içtiğini anımsamak gibi küçük bir detay bile samimi bir yoldaşlığın kapısını aralayabilir.

Bir dolmuşta bile yol yeterince uzunsa yanımızda oturan kişi yorucu, kavgacı bir telefon görüşmesi yaptığında sonrasında aldığı derin nefese eşlik ederiz. Bir kapı da öyle açarız.


Birbirimizin hayatına yakın- uzak fark etmeksizin ne kadar çok temas ettiğimizi düşündürür.