
Dikkat yalnızca gönüllülük esasıyla verilebilecek bir şeydir. Biraz kendini gölgelemeyi ve ötekini öne çıkarmayı gerektirir.
Bazen coşkulu bazen ihmalkar tutumlarla karşılaşan bir çocuk sözünün sürekli bölünmesine maruz kalır. Bu, coşku ve heyecanla yapılsa da bir bölünmedir. Örtük, bazen açık bir biçimde çocuğun sözünün yerini ortadan kaldırır.
Böyle olunca sürekli kesilen söz, zihinde sürekli kesilen ve yarıda kalan düşüncelere doğru genleşir. Düşünceler birbiri ardında bir yandan kendini anlatmak bir yandan engellere çarpmamak için sıçrar. Her sıçrama bir ketlenme, hızlanma, kelimeyi yutma ile gözükebilir. Gerçekten muhatap alınarak dinlenileceğine olan inanç zedelendiğinde konuşma ve düşünme de kendi içinde karmaşıklaşarak ortaya daha somut, kabul edilebilir, kendisini terk etmeyecek bir sorun koyar.
Resim Paul Getty
Yorum bırakın