Yazılar

Yaratıcılık, bastırma, basitliğin mutluluğu, bu hayatta var olmanın ve kötülüğe tanıklık etmenin acısı, yaratıcılığın bloke olması, bilinç akışı, bilinçdışını  karşılayabilmek, yaşamın öznelliği… Ve  sonrası …

26 yaşında genç bir kadın, varoluşu içinde dolaşıyor. İşleri kendi ruhsalligini malzeme olarak kullanmasıyla  ilham verici. Bu sıralar onun çalışmalarına dalmış durumdayım. Bunlar hakkında da bir şeyler yazıp ya da resmetmek için  gerçekten sabırsızlanıyorum!

En sevdiğim alıntı: “Kendi benliğimin dengeye; güneşe, ama fazla değil, yağmura, ama her zaman değil, ihtiyacı olduğunu tahmin etmeye başladım… Bu yüzden hayatımın, önceden belirlenmiş amaçlarımı şekillendirerek yavaş yavaş oluşması değil, bilmediğim bir amaç keşfi ve büyümesi olarak farkına varmaya başladım. Şöyle yazdım: ‘Bir süre sis içinde yürümeyi gerektirecek ama bu, kendini bir teoriye zorlamayan, varsayıma dayanmayan tek yoldur.’”

Onun eserlerini okurken, Beirut’un “East Harlem” şarkısının şu sözleri aklımda kaldı:

“Ses renkleri bildiğim şeydir,
Ses, seni gözlerimin önünde tutan şeydir
Ve soğuktaki nefesinin sesi
Ve bir ses beni tekrar eve getirecek”

Sound is the color I know, oh
Sound is what keeps me before your eyes
And sound of your breath in the cold
And a sound will bring me home again”

Şuan için zihnimde şekillenen okuduğum her kitap için ayrı bir çağrışımsal yazı ve bende uyandırdıkları ile eskizler ve bir yagli boya resim yapmak var. Bakalım cagrisimlar bizi nereye götürecek 🎼