Merhabalar, baskı resim ile yaklaşık bir sene oldu tanışalı. İlk zamanlar materyali test etme, farklı konular deneme ve bolca parmaklarımı yaralama ile geçti. Düşününce şimdi de pek bir şey değişmiş sanılmaz gerçi. Yalnızca bir deftere başladım.
Tamamlanmış baskıları uçları temiz kağıtlara basıyorum normalde. Bir çekmecede olsalar da birbirinden ayrı durdukları için bir arada nasıl olurlar diye düşünmeye başladım.
Sonra tabii bir deftere sığabilmeleri için figürlerin etrafından oyarak değil de makasla keserek onları bir kolaj için hazırlama fikri beni gıdıklamaya başladı.
Birlikte nasıl duracaklar, farklı kombinasyonlarla nasıl hikayeler yaratacaklar ?
Her yeni deneyim alanı bize kendi içimizde de yeni bir yol açar. Resim başka, baskı başka, kağıda çizmek başka, boyamak başka, deftere çizmek başka, kolaj başka…
Kolajın sağladığı imkan sanki şimdiden elimizdekilerle neler yapabiliriz, kaç farklı şekilde yeni hikaye yaratabiliriz gibi bir soruya açıldı benim içimde. Sanırım her yeni sayfayı açtığımda, aynı figürleri kullanmış olsam da yeni bir hikaye başlıyor. Yeni bir renk deniyorum çünkü! Biraz turkuazda nasıl durur bu? Azıcık sola kaysın, öteki de biiiiraaazcık üzerine doğru!
Bir de atlamadan, biraz burayı atlamaya meyilliyim çünkü, yaşamda bu kadar romantik başlangıçlara sahip değiliz. Her yeni gün bambaşka tertemiz bir sayfa sunmuyor bize. Ama kolaj da öyle değil zaten. Defter olmasının esprisi biraz burada. Diğer sayfanın kalıntıları gözüküyor mutlaka. Veya dokusu hissediliyor elinizde. O yüzden büyük başlangıçlar değil küçük başlangıçlar her yeni günde de. Bugün başka bir yoldan yürüyerek eve gideceğim demek gibi mesela. Güneşin her seferinde başka bir konumdan doğması gibi uzay boşluğunda. Minik başlangıçlar.
Bu da baskı defterimin ilk sayfaları
Yeniden başlamaya her gün.
Sevgiler ✌🏻
Yazılar 
Yorum bırakın