Hissettiğimiz şeyler çoğunlukla bizimle alakalıdır. Yaşamımızın ilk yıllarının haricinde birinin kendimizle ilgili bir duyguyu bize çok keskin hissettirmesi aslında sınırlarımız, kendiliğimizin ayrı gelişimi ve bir öteki olmamız bağlamında çok mümkün değil travmatik durumlar dışında. İlk başlarda bizimle ilgili hissedilen duyguya, başkasının duygusuna sarılmak durumundayız. Eğer kendimizle ilgili çok keskin duyguları değiştiriyorsa bir diğeri, o duyguların kendimizle, öykümüzle bağlantılı halatları olabileceğini görebiliriz. Bu da bize hem diğerini bizden başka biri hem de kendimizi başka biri olarak görme fırsatı verir. Başka biri olmanın hafifliğini lütfen yadsımayalım, kendi içinde zorlukları olsa da kendi ruhsalligimizın bizden başka birine tamamen gömülü olması da oldukça karmaşık şeylere yol açıyor.
Yazılar 
Yorum bırakın