Kitapların sırasını karıştırıp son kitabı önce okumuşum ama yadırgamadım. Bu dünyada bu kadar acı, zorluk varken onu sevmeye nasıl devam edebiliriz? Sorusunu sorduğum belki hepimizin de zaman zaman düşündüğü, bir zamanda Yaşar Kemal’e rastladığım için şükran duyuyorum. Seviyoruz, başka yuvamız yok, çok zorlukları var, kendimize yuva arıyoruz, yapıyoruz burada ve yaşatmaya çabalamaya, yaşamaya devam ediyoruz. Yaşar Kemal’in gözünden bu dünyanın çiçeklerini, denizlerini, sevgililerini, ana-babalarını, çocuklarını, martılarını, dağlarını görmek de yardımcı oluyor. Hepimizin göreceği başka, paylaştığımızda yasayabildigimiz bambaşka dünyalar var bu mavi gezegende.
Bir ilişkinin, mesela bir kitabin, iyi gelmesi, onunla olan temastan sonra bizi yenilenmiş hissettirmesi üzerine düşününce kendimi bir kitaba ne kadar savunmasız, gerçek sorularımla, birçok duyguyu yaşamaya hazır bir şekilde birakırsam o kadar çok şey almış döndüğümü farkediyorum. Bu noktada bildiklerimi askıya almak, belirsizlikle biraz kalabilmek gerçekten beslenebilmenin ön koşulu gibi oldu benim için.
Ayrıca başka birinin gözlerinden bakabilmeye ne kadar ihtiyacım oldugunu bu seri sayesinde hatırladım. Duyarlı bir zihnin penceresine konuk olabilmek bu dünyadaki en iyi besinlerden biri.
#yaşarkemal #biradahikayesi #neokuyorum
Yazılar 
Yorum bırakın