
La stanza del figlio (Oğul Odası) hayattaki eksiklikleri, boşlukları taşıyabilmeyi anlatan şiirsel bir film.
Giovanni bir terapist. Filmin başlangıç sahnelerinde hastalarını dinliyor. Bir hasta “Burada ne kadar bir anlayış var, beni anladığınızı düşünmüyorum, yüzde 20 mi 30 mu?” derken, bir başkası “Her geldiğimde aşağıdaki dükkandan alışveriş yapıyorum, buraya bu kadar para verdiğim yetmezmiş gibi, bir daha gelmeyeceğim ” gibi sözler söylüyor.
Giovanni, bu sözlerin yüzeyindeki şikâyetlerin ardındaki eksikliği, boşluğu, arzuyu, hüznü, korkuyu duymaya çalışıyor. Andre Green’in negatif kapasite (1986) kavramı filmde en güçlü duyduğumuz kavram. Green’e göre negatif kapasite, belirsizlik, eksiklik veya çözülmemiş durumlarla birlikte durabilme yetisidir; kişi hemen çözüm bulma, anlamlandırma veya yargılama ihtiyacı duymadan bilinmeyenle yüzleşebilir (Green, 1986). Bu kapasite, terapistlerin hastalarının iç dünyalarına tanıklık ederken aynı zamanda kendi boşluklarını ve eksikliklerini taşıyabilmelerini de sağlar.
Bu pozisyon, filmin ilerleyen sahnelerinde Giovanni’nin betimlemesiyle daha da derinleşir:
“Bu çaydanlığı seviyorum, kırıldığında onarmıştık, ama sonuçta kırık, gözükmese de kırık.”
Bu ifade, hem fiziksel bir nesneye hem de Giovanni’nin iç dünyasına yapılan bir göndermedir. Onarmaya çalışsa da, kırılganlık ve eksiklik tamamen ortadan kalkmaz; gözle görünmese de hâlâ mevcuttur.
Giovanni, kendi taşımakta zorlandığı duyguları, hastalarıyla çalışırken de hisseder; bazen onları anlamak, bazen de eksikliği ve boşluğu birlikte taşımak hiç kolay değildir. Ve yalnızca odada olanla sınırlı da değildir, filmde Giovanni’nin oğlunun “boş kalmış odası” da önemli bir temsil olarak gösteriliyor. Filmin duygusal olarak yoğun ve en sessiz sahnelerinde, arka planda Brian Eno’nun “By This River” adlı şarkısı çalıyor:
“By this river I sit down, waiting for the tide to come.
All around me are the feelings I thought I had overcome.”
Negatif kapasitenin getirdiği aktif alıcı pozisyonu hakkında düşünmek adına, yaşam boyu taşıyacağımız ağır duygular olacağını hatırlatan güzel bir filmdi. #oğulodası #negatifkapasite #psikolojiyazıları #blogyazıları #filmönerisi

Yorum bırakın